Wordperfect Wim van Leest Soms ontstaan er zomaar woorden als vingers toetsen beroeren toevalstreffers waarheid of iets dat erbij in de buurt komt enter dromen, prevel gedachten, totdat elke klank verstomt bewaren? ja, wie weet waarheen het uiteindelijk zal voeren Zou er een systeem zijn dat een dichter de mond kan snoeren dat zo perfect geordend is dat je van afgunst je tenen kromt dat zo ongerijmd superieur met woorden is dat je het verdomt om nog langer tussen de regels door naar poëzie te loeren? Gerubriceerde emoties die je op commando op kunt roepen geprogrammeerde functies die geheugencapaciteit opsnoepen geen ruimte voor woorden die niet in tekens zijn te vangen Niet langer meer taal die uit krasse doorhalingen bestaat louter nog het vertikken dat bepaalt wat je doet of laat dan nog pas vastgelegd na een antwoord op: vervangen? 39

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 2000 | | pagina 39