De lensdop
Peter Urbanus
"Lensdopje? Welk lensdopje? Ik heb 't niet. Robert is toch het laatst
met het fototoestel weggeweest?"
Een verwilderde blik was mijn deel. Moerbeij staarde mij van achter
zijn brillenglazen niet begrijpend aan. Gedurende korte tijd kon je
de raderen in zijn brein als het ware horen knarsen. Ingeleid door
een woest snuivend geluid hernam hij: "Ja maar jij bent gisteravond
naar Melis geweest met dat toestel." Ik kende natuurlijk het ant
woord wel, maar achtte het niet verstandig mijn hoofdredacteur
hiervan onmiddellijk op de hoogte te stellen, en deed dus maar weer
of ik geheel opging in de plaatselijke nieuwsberichten. Klaas wilde
van de stilte gebruik maken om een dringender onderwerp aan te
snijden, maar Moerbeij was al aan de afdaling naar zijn eigen kan
toor begonnen en liet zijn medewerker in het luchtledige pratend
achter.
Om begrotingstechnische redenen had Moerbeij besloten dat de re
dacteuren de foto's bij hun artikelen zelf moesten schieten, wat ons
regelmatig in een ongemakkelijke dubbelrol plaatste. Daar kwam bij
dat ik door gebrek aan inzicht slechts hoogst zelden met een bruik
bare foto afkwam, wat mij na terugkomst op de redactie steevast op
een aanvaring met genoemde hoofdredacteur kwam te staan.
Ook de avond tevoren had het weer niet mee gezeten. De te inter
viewen persoon was Jaap Melis, in diens hoedanigheid van nieuwe
voorzitter van muziekvereniging Excelsior. Hij bleek een weinig toe
schietelijke figuur, met stug stekelhaar en een opvallend grote, rode
drankneus. Kort na mijn binnenkomst was Melis op verontwaardig
de toon begonnen over zijn ervaringen met de Eilandkoerier. Er was
mij al het een en ander duidelijk geworden, door de onverholen af
keer waarop Robert en Klaas het idee van advertentie-acquisiteur De
Korte om de man eens te interviewen hadden onthaald. De achter
gronden van de kwestie Melis waren mij op een stille donderdag
ochtend door Klaas uit de doeken gedaan.
Twee jaar geleden, toen hij nog een gewoon fanfarelid was, had
Robert Melis in een artikel abusievelijk als bügelspeler gepresenteerd,
terwijl de tuba zijn werkelijke stiel was. Omdat Moerbeij, die al de
één of andere langdurige vete met de man bleek te hebben, ook nog
geen rectificatie wilde plaatsen, had Melis sindsdien alle contacten
met de Eilandkoerier en haar medewerkers beëindigd. Demonstratief
44
