vooral de schunnigheid en oneerbiedigheid waarmee alles had plaats
gevonden. Alsof geboren worden niet een tedere en intieme gebeur
tenis zou moeten zijn nee, dan dit! Dit was honderd keer beter; hier
kon geen geboorte tegenop.
Met een laatste ademhaling, niet meer dan een oppervlakkige zucht
van genot, verdween Van Wezenem tot slot geheel in zijn geliefde.
Zijn laatste gedachte, was de aarzeling, of het nu eigenlijk wel zo
praktisch zou zijn om rond te zijn en vier armen, vier benen en
twee gezichten te hebben. Maar ach, berustte hij voor hij volledig
met Ria versmolt, je moet iets over hebben voor de ware liefde.
47
