Een schoot vol vossenhaar Emma Crebolder Ik werd een kind tussen hemel, aarde ingebed om neer te storten in een schoot vol vossenhaar en om een uil te vangen tussen balken- ruk je los vlieg terug naar de toren - hij werd opgezet. Mijn arm blijft uitgestrekt de zwarte torren lopen. Soms waren er geluiden rondom huig en hoog gehemelte. Ik ging bij het melken kijken. Hun handen grepen de tepels van het tamme koevolk met namen als de mijne. Geen rode was erbij die Vos kon heten. 17

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1998 | | pagina 19