'Een nieuwe dag geeft nieuwe ideeën,' dacht hij hoopvol en hoestte zich bulderend in slaap. De volgende dag kraaide de zon hem al vroeg wakker. 'En toch wordt ik ontdekkingsreiziger,' was zijn eerste koppige ge dachte. Dat was niet zo raar want met die gedachte was hij ook in geslapen. Maar dat maakt niet zoveel uit. Zijn moeder zei altijd: 'De eerste gedachte is de juiste.' Daar moest hij wel eens aan denken als hij op het naaktstrand liep te loeren naar blote vrouwen en de gevol gen van zijn eerste gedachte duidelijk zichtbaar werden. 'Twijfelen mag, als de waarheid maar overeind blijft.' Die was van hem zelf. Hij stond op, nam een douche, schoor zich, at een ei en maakte plannen voor de dag. Allereerst moest hij zich laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Dat gaf voordelen. Welke wist hij niet, maar dat zei iedereen. 'Bent u stichting of persoon?' vroeg het meisje achter de balie. 'Wat is het verschil?' vroeg de man nieuwsgierig. 'Nou,' zei het meisje aarzelend, 'dat heeft te maken met aansprake lijkheid, geloof ik. Of zoiets. En ook iets met belastingen. Een stich ting geeft meen ik wel meer voordelen. Dat zou ik even na moeten kijken.' 'En als ik persoon ben?' vroeg de man. Kennelijk kon je ook kiezen. Een stichting leek hem niet zo. Het woord alleen al. Het had naar zijn gevoel iets te maken met kinderen. Of een oud gebouw. En ook iets met opschrijven van vanalles en nog wat. Registreren en zo. Niks voor hem. Die tijd lag achter hem. Een nieuwe toekomst zonder flauwekul. 'Als persoon?' Het meisje bladerde zenuwachtig in een boek met losse vellen. 'Dat geeft belastingtechnisch wat minder voordelen. Als per soon bent u gedeeltelijk aftrekbaar.' 'Doet u dat laatste maar,' riep de man verheugd zonder acht te slaan op haar plotselinge rode kleur. Als alleenstaande leek hem dat wel wat. Dat was dus geregeld. En zo kon het gebeuren dat de man na veel voorbereidingen aan zijn eerste ontdekkingsreis begon. Van zijn spaarcentjes had hij nog een fototoestel gekocht met de nieuwste snufjes om toch vooral maar niets te missen. Met de bezetenheid van een pasgekozen kamerlid drong hij het ene na het andere oerwoud binnen om vanalles te gaan ontdekken. Dat 8

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1993 | | pagina 8