die richting ondernam, verbaasde ze hem ook nu weer en drukte haar knie onder de tafel tegen de zijne. Hij kleurde, want hij was gewend om zelf het initiatief te nemen, maar het maakte het er allemaal wel een stuk gemakkelijker op. De rest van de maaltijd bleef het contact tussen de knieën bestaan en wierp ze hem zo nu en dan warme en zelfs aanmoedigende blikken toe. Na het eten stelde hij voor om naar een andere kroeg te gaan waar hij doorgaans kwam om wat te drinken. Ze stemde toe en stak al snel haar arm door de zijne terwijl ze in de richting van dat café liepen. Het was halverwege de avond en overal liepen mensen die op weg waren naar de tweede filmvoorstelling of naar hun favoriete kroeg. Daar aangekomen nestelden ze zich aan de bar en schoven hun benen in elkaar terwijl ze het tafelgesprek voortzetten. Ze bleken veel dezelfde interesses te hebben en raakten niet uitgepraat. Na vele biertjes en witte wijntjes vonden ze het welletjes en besloten op te stappen. Eenmaal buiten gekomen, zo rond middernacht, trok ze hem naar zich toe en zoende hem hevig, wat hij maar al te graag beantwoordde. Het was echter nog kouder geworden en ze stelde hem dan ook voor om nog even met haar mee te gaan en de warmte op te zoeken van haar huis. Hij accepteerde dit aanbod ogenblikkelijk en ze liepen gezamenlijk naar het eetcaf_ waar ze hun fietsen hadden laten staan. Handschoen in handschoen fietsten ze vervolgens naar één van de buitenwijken waar ze een kleine woning van zichzelf had. Die nacht vrijden ze voor het eerst en hij bleef bij haar slapen. Het zou niet de laatste keer zijn dat hij een nacht bij haar door zou brengen. De lente kwam eraan en ze fietsten honderden kilometers over de wegen op het prachtige eiland. De zomer zorgde voor heerlijke dagen op het strand, onvergetelijke avonden en romantische diners onder aan de duinen. In de loop van de maanden sprak ze een paar keer over samenwonen, maar hij hield die boot steeds af. Hij voelde zich veel te zelfstandig en vrij om dat allemaal al prijs te geven. Hij vond haar interessant en ze had een goddelijk lichaam, maar hij was allergisch voor vastigheid. Gedurende de zomer kwam ze een paar keer op dat onderwerp terug, totdat hij liet doorschemeren dat ze daar voorlopig maar niet aan moest denken. Ze leek teleurgesteld en hij troostte haar met een heerlijke ijs-coupe. Langzamerhand merkte hij dat hij haar beu begon te raken. Ze moch ten dan wel dezelfde interesses hebben, maar die onderwerpen 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1993 | | pagina 25