LUCIENNE STASSAERT
Uit: 'Naar Emily'
1
Enkel een spoor
van verzen
In het wit gekrast
van een steppe
Voldoende om in te schatten
hoe ver eeuwigheid
Hoe dichtbij een kogel fluit
rakelings, langs de rand
Van het blad. Daarna
in nagelaten zwart
Een teken van leven
tussen U en nu.