Ik moet je melden 1 Ik moet je melden dat ik hunker en sterf. Hoezeer ik ook uit mezelf wegwandel Met de ervaring van wie de wereld heeft gezien Hoezeer ik ook mijn schaduw ontwijk Dit blinde denken dat me toch nooit verlaat Waar ik naar voor naar achter schud stil sta Dit harde toeval dat me aanstaart Als ik lach, eet en 's morgens wakker word Met een borst vol adem en aarzeling Hoezeer dit alles hoe dicht dit alles Ik moet je melden dat ik hunker en sterf. 2 Ik verzwaar mijn mond met hees zwijgen. Ik duw mijn ogen vol onwerkelijk licht. Ik strijk door mijn haar zoals niemand ooit deed. Wat hoor ik, wat raak ik aan, wat Wrijven mijn handen dicht. Dit lichaam houdt van wat het verliest Koestert wat het haat Buigt zich voorover in het ondoorgrondelijke niets Richt zich weer op als iemand Waartegen men praat. Maar ik moet je melden dat ik hunker en sterf. 83

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1992 | | pagina 85