Rustrel
Saturnin s/Apt (Bar des Amis)
Vertel me welke god met welke moker
hier zijn weg hakt tussen rots en oker,
en in het blauwe hemelatelier
het blok gedeeld tot beeld veredelt:
vorm na vorm viriel uit steen gekerfd.
Hier heb ik van de goden durf geërfd,
het oordeel van de mens opzij gezet.
Met metaforen hard en onbesmet.
Rond een marmeren tafeltje van polyester
in de schaduw zitten, de druppels zweet
met pastis gemengd. Een kruikje water
heeft het aangelengd, zeg puur vergif
maar kelderfris met smaak van wind,
anijs en alsem, de talen van absint.
Wij zien met eigen oog onder de ogieven
de lichamen versmelten van de gelieven.
62
