Ik hield teveel van bruggen en schuren niet om samen te komen niet om te bewaren maar om boven het water te staan en onder een dak waar je doorheen kon kijken de schuren zijn opgeblazen, de bruggen vol van voorraden en wenken boven het water worden de luchtbellen onzichtbaar schuift het water onder je voeten weg zonder dat je ouder wordt drijft de rivier op de rivier zoals tijd op oud

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1992 | | pagina 59