Les moëres
nooit
wordt dit wingewest nog herboren
en ik waak de gestelde lichamen
die dit land hebben vergeten en veracht
langzame etherische winden
zijn eroverheengegaan
en vele vale vlagen
van vergetelheid
de wezens die er wonen
lijken het leven ontlopen
en ook het sterven in dit sluikland
moet dof en glansloos zijn
toch:
heel nabij
is mij de verschijning
van deze lage lege verte,
het zinken van de noorderzeezon
in deze zilte, zure zanderij.
53
