Missive voor Marie-Rita Labrosse Niemand, nee niemand kan u troosten. Maar er is een Portugees gefluister van Pessoa. En er is een fanfare van Klaus Nomi (that cold song, die koude gezangen) Er is een wals van Sibelius en er zijn kerkorgels in duistere Duitse crypten. Er is een aria uit een opera van ridder von Gluck en er zijn heldere Franse frasen. Er bestaat een gedicht van Kavafis dat historisch èn erotisch is. En er is dat Boek met de in marmer gebeitelde verzen van Mallarmé. En altijd, altijd is er die muziek van de broeders Bachir uit het land van de groot-vizier en de Abbasidische kaliefen. 32

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1992 | | pagina 34