Daarna had ze bij Mah Yong drie garnalenloempia's gegeten, meer
met haar handen dan met de bijgeleverde houten stokjes, en er
driekwart fles parelwijn bij gedronken. Van de twee mannen in de
keuken, die dropen van het zweet, ging deze keer alleen degene die zij
Yang noemde via de achteruitgang met haar mee het steegje in, en één
eenhoorn moest geofferd worden. En waarachtig: ondanks de gar
nalen en de parelwijn proefde ze de gegarandeerde biersmaak.
Kortom: het was in alle opzichten een perfecte avond geweest, en pas
toen ze rond middernacht geeuwend midden op de helemaal uitge
storven Vredesplaats stond, was het opeens tot haar doorgedrongen
dat er onweer in de lucht hing. Boven het grotestadswaas van halo
geen en neon en xenon en ander kunstlicht koepelde vaag zichtbaar
een grauwzwarte hemel. De schelle, aan en uit flikkerende verlichting
van de gokhallen en bordelen aan de zuidkant van het plein, de
reclame voor DILDO EN AENEAS aan de voorgevel van het EIOLOPORNO
PALEIS, en zelfs het majestueuze hologram van de discreet parende
vredesduiven midden boven het plein (een omstreden geschenk van
Parnassus aan de stad), kwamen haar opeens nietig en futiel voor - als
goedkope imitaties van de Natuur Zelf. En er liepen smaragdgroene en
kornalijnrode strepen door het wolkendek, in grillige, voortdurend
veranderende patronen, zoals cirkels en meanders en spiralen, alsof de
wolkenilluminatie van de vorige avond nog eens feestelijk werd over
gedaan, maar nu in het groot, en helemaal voor haar alleen, alsof
iemand deze keer het buitenhoertje zélf eens wilde trakteren. Of
misschien als een onverschillig soort generale repetitie voor een vol
gende keer, met écht publiek. De betegelde vlakte van de Vredesplaats,
nog bezaaid met de papiersnippers, etensresten, plastic zakjes, leegge
lopen ballonnen en sigarettepeuken van het jaarlijkse volksfeest, ver
anderde keer op keer van kleur, in een snelle, onvoorspelbare ritmiek
zonder vaste tijd of maat - met telkens wisselende kleurschakeringen
als die van een olievlek in het zonlicht.
Zo fascinerend was dit natuurfenomeen, dat volgens haar nog nooit
aan de mensheid was vertoond, en zo euforisch de stemming waarin
ze zich door de wizz en de wijn bevond, dat Nikki de echte bliksems
aan de hemel pas opmerkte toen ze ook de eerste donderslagen al
hoorde. En meteen was ze doodsbang. Als verlamd bleef ze staan,
minuten lang, tot ze een steek boven haar linker oor voelde - of
eigenlijk geen steek, maar meer een aanraking van hitte die zich via
haar keel en maag en kruis tot onder in haar tenen voortplantte, een
7
