hierin zal sprake zijn van een symbiose tussen beeldende kunst en
literatuur.
Natuurlijk dichten de sceptici het periodiek geen lang leven toe en
helaas krijgen ze gelijk. Na twee jaar moet de redactie haar werkzaam
heden staken. Oorzaken: te weinig geld, te weinig kopij, te weinig
abonnees. Erger kan het niet.
In 1978 besluit de Slib-redactie het literair initiatief op andere wijze
voort te zetten. Men kiest voor een reeks van kleine goedkope boekjes.
Een hoge prijs mag de gang van de literatuur naar brede lagen van de
bevolking niet in de weg staan. De eerste uitgave betreft een verhaal
van de nog jonge Biesheuvel. Ironisch genoeg is de titel De Verplette
rende Werkelijkheid.
Inmiddels zijn de doelstellingen van de redactie aangescherpt. Men wil
vooral aankomende schrijvers een kans geven. Om de reeks een breder
draagvlak en meer allure te geven, wordt een beroep gedaan op
gevestigde namen. Ook bij de laatste categorie is de oorspronkelijkheid
van het werk een voorwaarde voor publikatie. Een enkele keer wordt
volstaan met het afdrukken van een lezing (essay) die eerder in een
krant of tijdschrift is verschenen.
De nieuwe opzet lukt. De redactie slaagt erin de boekjes een hoge graad
van eigenheid mee te geven. Per jaar verschijnen er zes deeltjes,
waarvan er één in zijn geheel aan beeldende kunst gewijd is. Gedurende
lange tijd is Leonard Snelders de man die zijn ziel in de vormgeving
legt. Het abonneebestand zal groeien van 150 naar 600. Wonderlijk
genoeg vinden de boekjes de meeste aftrek buiten de provincie Zee
land (60%). In Zeeuws-Vlaanderen zijn welgeteld vijf lezers bereid de
gok te wagen.
Hoe is de bedrijfsvoering bij de Slib-reeks zo gezond kunnen worden?
Wat betreft het abonneebestand heeft men veel te danken aan contac
ten op beurzen en boekenmarkten (Drukkers in de marge, Paradiso
Amsterdam en de Boekenmarkt in Deventer).
De economische basisgedachte is dat de reeks zichzelf moet kunnen
bedruipen. Subsidies zijn geschikt om financiële leemtes op te vullen,
maar mogen geen hoofdbestanddeel vormen van de begroting.
Een enkele keer wordt een deeltje herdrukt. De Wereldverbeteraar van
Freek de Jonge kreeg drie herdrukken, maar met dat boekje had
Boudewijn Btich dan ook secondenlang op het scherm gezwaaid.
Vandaag de dag ziet de redactie van herdrukken af omdat voorraden
te zwaar op de exploitatierekening drukken. Bovendien wordt een
41
