'Op z'n plaats,' zei ik, want ik wist zogauw niks anders te verzinnen. 'Moeten de bejaarden onder of boven?' De chauffeur rukte de klets natte tekening uit de welstandsman z'n nek. 'Au, boerelul,' riep de man. Een reusachtige kraan tilde ondertussen een betonnen kelder van een auto en plaatste deze keurig in het midden van de put. 'Is een bovengronds geplaatste kelder ook een kelder of niet?' vroeg de rockster met hangsnor zich af. 'Soms wel, soms niet,' zei de man van de welstand en wiste zich het zweet uit zijn nek. 'Daar zijn natuurlijk regels voor en daar dient ook een kelder zich aan te houden.' Uit de ramen van de andere elementen hingen oude mensen die enthousiast naar ons zwaaiden. 'De bejaarden,' mompelde ik somber. 'Ze wonen er al.' 'Ja maar, hoe zit dat nou? Waar moet ik nou wonen?' vroeg mijn moeder bezorgd. Een agent op de fiets worstelde zich door het losse zand heen en kwam op me af. 'Halt,' riep hij. 'Wie heeft hier toestemming gegeven voor de bouw van vierentwintig bejaardenwoningen?' 'Drieëntwintig,' zei ik zwakjes, 'en een kelder.' 'Oh, da's wat anders,' beaamde hij tevreden en haalde een pakje boterhammen tevoorschijn. 'Boterhammen met spek,' zei hij met volle mond. 'Dat zie je niet veel meer.' Hij liet uitgebreid de boterhammen aan de omstanders zien en iedereen knikte goedkeurend. Van spek word je sterk, wist men. De voorman van het werk meldde zich bezorgd bij mij aan. 'De kelder staat onder water,' liet hij weten. 'Welke kelder?' vroeg ik verbaasd. 'Die!' zei hij en wees achter zich naar de bouwput waar een reusachtig zwembad lag. Een paar bejaarden waren al bezig lijntjes te trekken. 'Wie heeft toestemming gegeven voor de bouw van een zwembad?' vroeg de agent met volle mond en kwam dreigend voor me staan. Ik wiste me het zweet van het voorhoofd. 'Het komt waarschijnlijk omdat de tekening nat is geworden. Die meneer heeft er zijn nek mee afgeveegd.' Ik wees op de welstandsman. 'Aha,' riep de agent en liep op de man toe. 'U bent erbij. Ik ga schrijven.' Hij pakte een schrijfmachine uit zijn fietstas en begon te tikken. 22

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1992 | | pagina 24