eigenlijk ook niet.' Zijn ogen stonden dof. Voor het eerst in de maanden dat ze hem nu kende viel het Nikki op dat haar tunnel- genoot minstens veertig moest zijn. In een opwelling wreef ze hem zachtjes over het voorhoofd, maar toen ze besefte wat ze deed trok ze in paniek haar hand terug. 'Ik ben door geen aanraking kapot te krijgen,' zei Charles. 'Laat staan wég.' Van opluchting gaf Nikki hem het restant van de wijn. 'Vieze troep,' zei hij tussen twee enorme teugen door. 'Niks voor jou, meisje.' Al de volgende avond had Nikki haar tweede moord gepleegd, deze keer zonder het slachtoffer met een vinger aan te raken. Het was zo'n goedkoop pooiertje dat al eerder had geprobeerd haar aan zijn manege van raspaardjes toe te voegen, zoals hij het noemde. Deze keer deed hij het met een ampul vloeiwizz in de ene hand, een stiletto in de andere, en een door en door valse glimlach om de mond. 'En ik heb ook een kamertje voor je,' zei hij. 'Met een bed. Het wordt al bijna herfst, Nikki.' Zijn porseleinen hoektanden blikkerden in het lila neonlicht van de tekst NOODUITGANG. Die hoorde bij het HOL O, waar deze week PRIAPUS EN THISBE onder de solide patronage van Parnassus hun erotische kunsten mochten vertonen. Nikki stond niet ver van de zijdeur die uitkwam op het Maansteegje - zowat de enige plek in de stad waar je gegarandeerd geen klanten zou vinden. Maar wel dealers, als het een beetje meezat. Je had nu eenmaal troost in soorten. 'Sodemieter op!' riep Nikki. Hij was nog een meter of vijf bij haar vandaan en hield nu zijn pas in. 'Er is in dat huis namelijk ook een bad,' zei hij, op een toon alsof hij zijn hoogste troef tot het laatst had bewaard. 'Hou je bek!' had ze willen roepen, maar ze kreeg geen woord uit haar keel, zo bang was ze. Want ze wist wat hij verder nog zou zeggen, ze zag het aan de manier waarop hij glimlachte, zijn ogen half dicht kneep. En hij zei het. 'Zo'n lekker ouderwets wit ligbad met heet water zoveel je maar wilt. Ideaal om jezelf te vingeren!' Toen ze die woorden hoorde was het alsof er iets knapte in haar hoofd. Als er ooggetuigen waren geweest hadden ze kunnen zien dat het oranje deel van haar sluike haren even opbolde en fel oplichtte, alsof er binnenin een fors voltage statische elektriciteit tot ontlading was gekomen. En dat Nikki met een mengsel van haat, verbijstering 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1992 | | pagina 14