itr^ Zand Ik weet wel dat je weg gaat maar blijf tenminste tot de dag verdwijnt achter de bomen (zon, wacht een eeuwigheid) Was je maar nooit gekomen dan werd ik hier niet stom van angst verslagen door de tijd terwijl jij al afwezig me door de vingers glijdt HANNEKE POT

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1990 | | pagina 22