i'in
liet raam
Tot aan het einde der tijden
is de straat van hem.
Man achter winters raam.
Schaduw van een vaag bestand
tussen uitzicht en herinnering.
Wat met de jaren bevroor
kan niet terug en niet vooruit
in de besneeuwde lijst.
Een rauwe hemel valt neer
op de achterste rij daken.
ANDRE VAN DER VEEKE