i'in liet raam Tot aan het einde der tijden is de straat van hem. Man achter winters raam. Schaduw van een vaag bestand tussen uitzicht en herinnering. Wat met de jaren bevroor kan niet terug en niet vooruit in de besneeuwde lijst. Een rauwe hemel valt neer op de achterste rij daken. ANDRE VAN DER VEEKE

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1990 | | pagina 13