-v.,-..--. Verwerkingsproces I Hij verheugde zich op de week vakantie met zijn zoontje. Als gescheiden vader zag hij het kind toch al zo weinig. Zijn ex-vrouw verleende alle medewerking en op de camping had de leiding zich uitgesloofd om met een uitgebreid programma de kinderen te vermaken. Hij smeet alle stoelen uit de oude caravan, maakte van een paar matrassen een bed op de vloer tegenover de televisie en zette koffie, l-.ven voelde hij de teleurstelling toen het kind direct na aankomst vriendjes ging zoeken en hem alleen liel. Maar ach, er volgden nog meer dagen. Af en toe kwam het ventje binnen om iets te drinken, zag dat zijn vader er nog was en verdween weer. Zo ging de eerste dag voorbij. Begin van de avond las hij, liggend op het bed, een paar kranten door, probeerde iets te schrijven en zette tenslotte de tv. aan. Buiten werd een fiets tegen de caravan gegooid. De deur ging open en opgewonden stormde zijn zoon binnen. 'Opa,' riep hij, 'eh... ik bedoel Kees...' Hij zweeg abrupt. De namen van de twee mannen met wie hij het meest te maken had, die van zijn opa en van de vriend van zijn moeder, bleven hangen in de stilte. Onuitwisbaar. De man keek pijnlijk getroffen open zag de plotselinge paniek in de ogen van het kind. De verwarring was groot, het schuldgevoel nog groter. Alle opwinding was op slag verdwenen. Weg was het branieschoppertje van zoeven. Stil deed hij zijn laarsjes uit, stapte op het bed en kroop tegen zijn vader aan. Samen keken ze naar een film die hen geen barst interesseerde. Zo was het, en zo was het goed. RAATS

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1990 | | pagina 11