ONRUST VAN POËZIE
Onrust van poëzie
Die rust vindt aan de knie
Van de scheepsbouwindustrie.
0 glazen oase
Melodie
van de wind te horen
En het sonore scoren
Van een orgel
Van de Nol naar de Gevangentoren
Verloren het vallen der wallen
Van deze kristallen hal en
Mijn rinkelend geluk
Kan niet meer stuk.
PROVINCIALESTOOMBOOTDIENSTEN
Met Trix erheen en op Iréén terug-
Oranjebruiden, bruikbaar als een brug
In oude sluikgewesten.
Wie kijken kan kan hier zijn kijkers testen:
Spinakers overal, bollen en zwellen.
Op vingers van vier handen niet te tellen.
Een verre pijper kruist een moker op een sikkel!
Maar lijkt ons juister dan een spleetoog aan een pikkel.
Want culturele revolutie bleek goddank een hersenschim;
Een gele zon schuift in een schele kim.
LAURENS GEERSE
30