VOORWOORD
Ballustrada begint aan zijn derde jaargang met opnieuw een
themanummer: De nieuwe jeugdliteratuur. Over dit onderwerp
straks meer. Allereerst dient even duidelijk gemaakt wat de
toekomstplannen zijn.
Iedereen weet dat je beter oud en eenzaam kunt zijn dan een
tijdschrift beginnen in Zeeland. Mooie Moeite was snel van het
toneel verdwenen. Onze 'concurrent' Ietstelezen eindigde als
advertentieblad en is nu opgeheven.
Ballustrada bruist van het leven, maar kan best wat morele en
vooral financiële steun gebruiken. Want van de bijdrage van de
provincie kunnen we amper de nietjes in ons veelgeprezen om
slag betalen.
Hoe u ons kunt helpen? In de eerste plaats door het abonne
mentsgeld over '89 over te maken zodra u de accept-giro van
ons ontvangt. Wij hebben er ook geen bezwaar tegen als u een
tientje extra overmaakt.
Het geld gaat natuurlijk allemaal naar het tijdschrift. Geen
enkele medewerker, noch de redactie wordt vergoed voor zijn/
haar inspanningen. Maar, en nu richten we ons even tot de pro
vinciale overheid, het wordt een beetje veel gevraagd om te
korten uit eigen zak te moeten bijpassen. (De redacteuren zijn
allemaal oppassende gezinshoofden.)
Twee keer per jaar wil de redactie met een themanummer uit
komen. Het succes van het anarchisme-nummer is daar zeker
debet aan.
In juli verschijnt er een zomeruitgave met een gemengde inhoud.
Vervolgens weer een themanummer en zo tegen het eind van het
jaar krijgt iedere abonnee een literair-grafische verrassing
thuisbezorgd. Met onze beperkte financiële middelen lijkt dit
het maximaal haalbare.
De Nieuwe Jeugdliteratuur. In zijn algemeenheid: Onzin natuur
lijk. Wel laten we u kennismaken met enkele 'nieuwe' jeugd
schrijvers, zoals Daniel Billiet, Johanna Kruit, Rindert Krom
hout en met een paar stoere oudgedienden: Karei Eykman en Wim
Hofman
Van Daniel Billiet drukken we nog niet eerder gepubliceerde
jeugdpoëzie af. Hetzelfde geldt voor Johanna Kruit. Zij vertelt
bovendien iets over de techniek van het schrijven van kinder
poëzie in een gesprek met André van der Veeke. Rindert Krom
hout beantwoordt de onvermijdelijke vraag waarom hij voor kinde
ren schrijft.
Wim Hofman geeft fijntjes aan waar ANNWFN (Het andere land)
ligt, Karei Eykman heeft zijn gedichten met de hand geschreven.
Aan de andere kant van het literaire spectrum belicht Jaap
Clement de mogelijkheden om kinderen poezie te laten schrijven.
En Thea de Leeuwen vertelt over haar ervaringen als jeugd-
bibliothecaresse in Middelburg. J. de Roovere tenslotte
plaatst de Nederlandse jeugdliteratuur in historisch perspec
tief
3
