"ALS IK VOOR KINDEREN SCHRIJF, VOEL IK ME BEVRIJD"
In april 1989 komt de eerste bundel met jeugdpoëzie uit van
Johanna Kruit.
Reden om haar op te zoeken in haar woonplaats Biggekerke.
Het interview wordt gehouden in haar werkkamer op de boven
verdieping, met uitzicht op een lege, zonnige polder.
Hield je als kind van poezie?
Daar zou ik niet rechtstreeks ja op durven zeggen. Ik las wel
veel. Ik ben eigenlijk erg door mijn moeder beinvloed. Die
zong veel, vertelde sprookjes en las versjes voor.
Op welke leeftijd ben je zelf gaan schrijven?
Als puber begon ik gedachten en gevoelens op papier te zetten,
zonder serieuze bedoelingen overigens. Aan publiceren dacht
ik in die tijd niet. Al gauw verzandde het, maar toen ik kin
deren kreeg kwam die drang om te schrijven terug.
Dat was halverwege de jaren zestig. Ik schreef vooral sprook
jes die ik aan mijn kinderen voorlas. Ik heb ze op een gege
ven ogenblik zelf gebundeld. Dat boek is me nog steeds zeer
d ierbaar
Begin jaren zeventig begon ik poezie te schrijven. Dat was
een vrij hectisch gebeuren. Allerlei gevoelens moesten eruit.
Als ik niet kon schrijven, liep ik verdwaasd rond. Als ik
erop terugkijk, zie ik in mijn poezie gedurende een periode
van tien jaar weinig ontwikkeling. Ik kon in die tijd geen
afstand nemen van mijn literaire bezigheden. Pas toen ik
allerlei zaken van me afgeschreven had, lukte dat.
Zo'n drie jaar geleden ging ik jeugdpoëzie schrijven op ad
vies van Karei Eykman(K. Eykman, jeugdschrijver en ex-
redakteur Blauw Geruite Kiel, kinderrubriek Vrij Nederland.
Red
Karei volgde mijn werk zo'n beetje. Uit mijn reguliere
poezie gaf hij onderwerpen aan, die voor kinderen uitgewerkt
konden worden. Die betroffen meestal jeugdherinneringen.
Een beetje bevreemd begon ik eraan, maar ik raakte al gauw
enthousiast
Is er verschil tussen het schrijven voor kinderen of vol
wassenen?
Voor kinderen schrijven is erg ontspannend; je speelt met de
taal en je gebruikt de meest uiteenlopende invallen. Dat is
bij mijn volwassen poezie niet zo. Vaak raken mijn ideeen
geblokkeerd. Ervaringen moeten diep wegzakken eer ik erover
kan schrijven. Als ik voor kinderen schrijf, voel ik me be
vrijd. Waarschijnlijk durf ik dan ook meer.
Er is een groot verschil tussen volwassenheid en jeugd.
Volwassen zijn kun je spelen, maar kind zijn niet. Je kunt
alleen voor kinderen schrijven als je het kind in jezelf
levend hebt gehouden.
Kun je een voorbeeld geven van hoe een kindergedicht ontstaat?
Een paar weken geleden liep ik over de dijk bij Westkapelle.
Daar vond ik een aangespoeld logboek. Ik nam het mee naar
12