"ALS IK VOOR KINDEREN SCHRIJF, VOEL IK ME BEVRIJD" In april 1989 komt de eerste bundel met jeugdpoëzie uit van Johanna Kruit. Reden om haar op te zoeken in haar woonplaats Biggekerke. Het interview wordt gehouden in haar werkkamer op de boven verdieping, met uitzicht op een lege, zonnige polder. Hield je als kind van poezie? Daar zou ik niet rechtstreeks ja op durven zeggen. Ik las wel veel. Ik ben eigenlijk erg door mijn moeder beinvloed. Die zong veel, vertelde sprookjes en las versjes voor. Op welke leeftijd ben je zelf gaan schrijven? Als puber begon ik gedachten en gevoelens op papier te zetten, zonder serieuze bedoelingen overigens. Aan publiceren dacht ik in die tijd niet. Al gauw verzandde het, maar toen ik kin deren kreeg kwam die drang om te schrijven terug. Dat was halverwege de jaren zestig. Ik schreef vooral sprook jes die ik aan mijn kinderen voorlas. Ik heb ze op een gege ven ogenblik zelf gebundeld. Dat boek is me nog steeds zeer d ierbaar Begin jaren zeventig begon ik poezie te schrijven. Dat was een vrij hectisch gebeuren. Allerlei gevoelens moesten eruit. Als ik niet kon schrijven, liep ik verdwaasd rond. Als ik erop terugkijk, zie ik in mijn poezie gedurende een periode van tien jaar weinig ontwikkeling. Ik kon in die tijd geen afstand nemen van mijn literaire bezigheden. Pas toen ik allerlei zaken van me afgeschreven had, lukte dat. Zo'n drie jaar geleden ging ik jeugdpoëzie schrijven op ad vies van Karei Eykman(K. Eykman, jeugdschrijver en ex- redakteur Blauw Geruite Kiel, kinderrubriek Vrij Nederland. Red Karei volgde mijn werk zo'n beetje. Uit mijn reguliere poezie gaf hij onderwerpen aan, die voor kinderen uitgewerkt konden worden. Die betroffen meestal jeugdherinneringen. Een beetje bevreemd begon ik eraan, maar ik raakte al gauw enthousiast Is er verschil tussen het schrijven voor kinderen of vol wassenen? Voor kinderen schrijven is erg ontspannend; je speelt met de taal en je gebruikt de meest uiteenlopende invallen. Dat is bij mijn volwassen poezie niet zo. Vaak raken mijn ideeen geblokkeerd. Ervaringen moeten diep wegzakken eer ik erover kan schrijven. Als ik voor kinderen schrijf, voel ik me be vrijd. Waarschijnlijk durf ik dan ook meer. Er is een groot verschil tussen volwassenheid en jeugd. Volwassen zijn kun je spelen, maar kind zijn niet. Je kunt alleen voor kinderen schrijven als je het kind in jezelf levend hebt gehouden. Kun je een voorbeeld geven van hoe een kindergedicht ontstaat? Een paar weken geleden liep ik over de dijk bij Westkapelle. Daar vond ik een aangespoeld logboek. Ik nam het mee naar 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Ballustrada | 1989 | | pagina 18