Dringt er iets van je persoonlijke thematiek door in je
jeugdpoëzie?
Ten dele denk ik. Ik onderscheid twee thema's in mijn vol
wassen poezie: verbondenheid met het Zeeuwse landschap en
vervreemding ten opzichte van mijn medemensen.
Hoe goed de relaties met de personen uit je omgeving ook
zijn, uiteindelijk sta je alleen. Ik leg gemakkelijk kontak
ten, maar toch ben ik van mening dat iedereen in laatste in
stantie onbereikbaar is. Die relationele vervreemding wordt
echter bij mij opgeheven door het landschap dat ik ken:
zee, duinen, polders. Ondanks alle verloedering weet ik dat
het landschap mij nooit bedriegt. Het is dus onmogelijk dat
dit landschapsgevoel geen plaats zou krijgen in mijn jeugd
poëzie
Voel je je verwant met andere schrijvers van jeugdpoëzie
zoals Daniel Billiet en Remko Ekkers?
Ik ken Daniel en Remko al heel lang, al van voor de tijd dat
we publiceerden.
Ik voel me nu speciaal met ze verbonden, omdat we met het
zelfde bezig zijn. 'De stal van Eykman" worden we wel genoemd.
Ted van Lieshout hoort er ook bij, evenals Bas Pompa, Fetze
Pijlman en Leendert Witvliet. Karei Eykman spoorde ons
allemaal aan om jeugdpoëzie te schrijven of te publiceren.
Nu hij weg is bij Vrij Nederland zet zijn opvolger Ivo de
Wijs gelukkig dezelfde lijn voort.
Is er een stilistische verwantschap tussen de leden van de
groep?
Dat weet ik eigenlijk niet. Zo goed ben ik ook weer niet op
de hoogte van jeugdpoëzie. Ik voel me nog steeds een nieuw
komer in dat opzicht.
Wim Hofman verzorgt de illustraties van Als een film in je
hoofd. Waarom illustraties? Waarom Wim Hofman?
De uitgever kwam met het idee van illustraties. Op dat ge
bied ken ik alleen Wim Hofman. Ik bewonder zijn boeken erg,
maar ik wist ook dat hij enkel zijn eigen werk illustreerde.
Het was dus spannend om hem te vragen. Hij was direkt ge
ïnteresseerd, maar wilde alleen meedoen als hij zich per
soonlijk bij de gedichten betrokken voelde. Het leek me
moeilijk voor hem. Het is toch eigenlijk werken in opdracht.
Ik heb me nergens mee bemoeid. Op zekere dag kreeg ik een
envelop met schitterende tekeningen thuis.
Wil jij tenslotte de vraag formuleren die ik vergeten ben te
stellen?
...Ik geloof niet dat je iets vergeten bent. Zullen we naar
beneden gaan?
ANDRE VAN DER VEEKE
14
