ster. Je bent nu vijf jaar bij ons in dienst. Die prestatie wil
len we niet ongemerkt voorbij laten gaan en daarom krijg je dit
plaatje aangeboden. Veel plezier en op naar de volgende vijf!"
De violen die de stem op de achtergrond begeleidden beginnen
even harder te spelen en sterven dan langzaam weg. Ik hoor ge
roezemoes op de achtergrond als een metaalachtige stem het
woord neemt: "Zesendertig voor vierentwintig, zesendertig voor
vierentwintig. Mevrouw De Boo, klantenservice."
Ze glimlacht en zegt: "Dat ben ik!". We luisteren verder. Een
gelukzalige uitdrukking speelt om haar lippen. Honderd malen
wordt de boodschap herhaald. Ik blijf totaal gebiologeerd in
mijn stoel zitten. 'Alle malen zal ik wenen', denk ik onwille
keurig en ik wacht. Want haar broer, die moet nog komen.
RONALD VERSTRATEN
'Het was het gezicht van een man die een
moord zou plegen en zijn leven zou weg
gooien voor een vriend - het soort ge
zicht dat je zou verwachten bij een anar
chist.'
GEORGE ORWELL, Afscheid van Catalonie.
'Een landkaart waarop het
ontbreekt, is het aanzien
land
niet
Utopia
waard
OSCAR WILDE
48
