BALLUSTRADA OPTIMA FORMA
Dat was lachen de vorige keer. Onder de beschutting van
een pseudoniem wilde ik eens flink uithalen. Onder mijn
eigen naam heb ik al zo vaak verdachtmakingen gelanceerd.
Deze keer zou het ongestraft kunnen gebeuren. Toen ik
echter de kant en klare tekst van Ballustrada onder ogen
kreeg, trof ik behalve het pseudoniem Minor ook mijn
initialen onder de column aan.
Ach, we hebben met een jong tijdschrift te doen. Ik trek
me er niets van aan. Minor leeft.
Mijn eerste bijdrage viel een tikkeltje moralistisch uit.
Nu ik het daarover krijg, denkt u dat ik meen dat u nog
weet waar het de vorige keer over ging. Ik laat het bij
die ene zin.
Ook ik moet enige regels wijden aan het thema "reizen".
Daar gaan we dan, met zomerse mildheid. De computer van
het reisbureau heeft prachtige dingen voor ons bedacht.
Uitstapjes vol avontuur: bergsport beoefenen in Nepal,
parachutespringen boven Ameland, paardrijden op zee.
Zelf ben ik niet zo'n reiziger. Waar ik geweest ben,
heeft bijna iedereen aangelegd. Zelfs toen ik er de leef
tijd voor hadwas ik te schijterig en te laks om de wijde
wereld in te trekken.
Daarom zeg ik altijd: reizen moet je in je hoofd.
Een vriend van mij trekt op het ogenblik te voet
naar Santiago de Compastelo, een middeleeuwse tocht vol
ontberingen en geluk. Na de t.v.-uitzending over dit
onderwerp van Nooteboom en Keiler schijnen de bedevaart
gangers meer literair dan religieus geinspireerd
Bovendien schreef hij me vanuit Noyers sur Serein: "Van
God merk je niet veel. De meeste kerkjes zijn dicht. Eén
pastoor moet met zijn kwast een half district besprenke- 1
-i ff
len
Als we straks op vakantie gaan naar de Ardèche, neem ik
als compensatie een paar echte reisboeken mee. Tot ziens
in Valkenburg.
MINOR
P.S. Voor wie reisliteratuur de strot uitkomt, kan ik
Mistroostig en Thuis aanbevelen van Seamus Heaney.
(Kwadraat/Utrecht1987. Vertaling: Peter Nijmijer.)
- A -
