Bij Retranchement staan maar liefst drie grenspalen in een kaarsrechte lijn. De palen dienen de Belgisch-Nederlandse grens te markeren. Maar waar loopt de grens dan precies en waarom zijn er daar drie palen nodig, terwijl elders één paal volstaat? Deze zogenaamde 'drieling van Retranchement' is een unicum in Nederland en vertelt het verhaal van de lastige grensmarkering in een rivierdelta als Het Zwin. Afbeelding Het centrum van Retrenchement, met muziekpaviljoen en oude schoolgebouw foto's David koren. Retranchement is een kLein dorpje in West Zeeuws-VLaanderen, vLakbij de BeLgische grens. Voor de meeste Nederlanders klinkt het alsof dit dorpje ergens in Frankrijk ligt en niet in ZeeLand. Zeeuwen spreken zeLf van 'Truzement', hoeweL de nederzetting aanvankeLijk Cadsandria werd genoemd. Zie daar de verwarring die aan aLLe kanten kan ontstaan. En toch is het aLLemaaL verkLaarbaar. Retranchement is het Franse woord voor verschansing in de vorm van een aarden waL zonder vaste vorm. Dat is nog steeds het voornaamste kenmerk van het dorp. Het werd nameLijk in 1604 aLs kLeine vesting door prins Maurits gesticht, bedoeLd om de Staatse oever van Het Zwin te beschermen tegen de Spaanse machthebbers (zie Grensverhalen 4). Het geheeL bestond uiteindeLijk uit twee - op een kiLometer afstand van eLkaar geLegen -forten, fort Oranje en fort Nassau en het omwaLde gebied er tussenin. Beide forten werden aangeLegd in 1621 en de omwaLLing, met drie bastions, kwam gereed tussen 1630 en 1640. AanvankeLijk woonden er niet meer dan enkeLe soLdaten met hun gezinnen, voor wie in 1630 ook een protestants zaaLkerkje werd gebouwd dat er nog aLtijd is. Na het sLuiten van de omwaLLing verrezen de eerste burgerwoningen, aLsmede de houten standerdmoLen die oorspronkeLijk uit 1643 dateert. Een stormvLoed in 1682 maakte dat een deeL van fort Oranje wegzonk in Het Zwin. Daarop werd een dam aangeLegd om de forten tegen de zee te beschermen. Uit deze Boerendam ontstond de huidige MoLenstraat en ontwikkeLde het dorp zich verder. In de Loop van de tijd groeide het uit tot de huidige nederzetting van circa 300 inwoners die tot 1970 een zeLfstandige gemeente was en in dat jaar opging in de nieuwe fusiegemeente SLuis-Aardenburg, een gemeente die op haar beurt in 2003 weer opging in de huidige gemeente SLuis. Deze gemeente besLaat thans het geheLe westeLijke deeL van Zeeuws-VLaanderen. nr. 4 2021 ZEEUWS ERFGOED -V 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2021 | | pagina 21