De schade aan de
molen was groot
Tot tweemaal toe onder water
Is 't vreemd dat die geen koopman blijft?"
Van generatie op generatie
Afbeelding
Molen De Zwaan
tijdens de Watersnood
ramp 1953 collectie
Watersnoodm useum
Ouwerkerk, kleurenfoto
van dia.
In de jaren veertig en vijftig van de twintigste
eeuw heeft de molen tot tweemaal toe in het
water gestaan. In maart 1944 werd op last van de
Duitsers het eiland Schouwen-Duiveland onder
water gezet, nadat eerst de inwoners van het
eiland geëvacueerd werden.
Tijdens de Watersnoodramp in februari 1953
kwam het water opnieuw. Dit keer als gevolg van
natuurgeweld, waarbij op een aantal plaatsen de
dijken braken. De schade aan de molen, omlig
gende gebouwen en materialen was groot. Ook is
veel vee verdronken. Als gevolg van de ramp is de
buil, een apparaat dat de meel zeeft om bloem te
maken, weggespoeld. Op deze buil stond de
volgende tekst:
"Eertijds was ik alleen van hout
Maar nu in steen en riet herbouwd
Een hoger vlucht gegeven
Want door het malen van het graan
Vindt gij al zoo ook Uw bestaan
Wat noodig is voor het leven."
"Wie alleman zijn goed vertrouwt
En niet behoorlijk boeken hout
En veel verteert bij kleine winst
En nimmer meer wil zijn de minste
En zelden rekent, zelden schrijft
In de molen zijn vandaag de dag de sporen van
het zoute zeewater nog goed zichtbaar.
Na de terugkeer van de bevolking werden de
boeren in de omtrek door Adries vader voorzien
van schoon drinkwater. Het water werd vanuit
Zierikzee gedistribueerd. Het molenaarsbedrijf
werd weer voortgezet en verder uitgebreid.
Adrie heeft het molenaarsvak bij zijn vader in de
praktijk geleerd, na schooltijd was hij dan ook vaak
in de molen aan het werk. Kennis van het weer,
de wind, het afstellen van de stenen en de zorg
voor de kwaliteit van het meel zijn enkele voor
beelden van vaardigheden die Adrie zich eigen
moest maken. Duizenden kilo's meel gingen in al
die jaren door zijn handen. Hierdoor is zijn kennis
van graanproducten groot geworden. In al die
jaren is het familiebedrijf in de handel van granen,
diervoeders, kunstmest en aanverwante artikelen
ftink gegroeid.
Tegenwoordig runt Adrie het bedrijf samen met
zijn zoons. Adrie is voornamelijk op de weg te
vinden, om goederen rond te brengen. Dat de
familie trots is op haar molen blijkt uit de
afbeelding ervan op de vrachtwagencabines van
de firma Verhage.
Tot halverwege de jaren zeventig van de twintigste
eeuw is 'De Zwaan' in bedrijf gebleven. Later is er
18
ZEEUWS ERFGOED
nr. 1 2019
