www.floortjezwigtman.nl
www.pzc.nl/zeelandgeboekt
Oom Roeland met zijn oudste zoon Klaas, met op de achtergrond de gevolgen van de Ramp van 1953 op Schouwen.
bewaarde ook een katoenen sok, die ze had moeten breien
in de eerste klas van de lagere school. Ze kon de hiel niet
zo goed, dus de sok is vrij recht geworden. Mijn moeder
vertelde hoe vreselijk ze het maken van die sok had
gevonden."
"Door die voorwerpen en al die verhalen kreeg ik al jong
een historisch besef. Ik kreeg in de gaten dat ons leven
zoals we dat nu hebben niet vanzelfsprekend is. Plus dat
we zo materialistisch zijn, omdat onze grootouders het
zoveel minder hebben gehad. Ze hadden het op z'n best
gezegd heel sober. Toen de tijd aanbrak van een eigen huis
en een eigen auto waren ze heel erg blij. Ik begrijp dat mijn
moeder een versleten theedoek niet weggooide maar op
zolder bewaarde en gebruikte om er frituurvet doorheen te
laten lopen of om Jan in de Zak te maken. Mijn ouders
leefden zuinig en waren blij met van alles. Voor mij geldt:
ik ben veel blijer als ik hier in de kringloopwinkel slaag
dan dat ik voor tien keer de prijs iets nieuws aanschaf.
Mijn mixer van Philips uit 1968 doet het nog uitstekend, ik
moest alleen wat aan de stekker repareren. Daar komt bij,
dat de mixers van nu veel te krachtig zijn, je loopt het
gevaar de slagroom of het deeg kapot te slaan."
"Ik gebruik die door familieverhalen opgedane kennis
indirect bij mijn werk. Ik schrijf historische verhalen, waarin
ik werelden reconstrueer. Daarvoor moet ik veel onderzoek
doen. Ik denk wel dat ik door de verhalen van mijn moeder
gevoel heb gekregen voor precies dat soort manier van
verhalen vertellen. Het is niet zo dat ik zelf in de tijd van
mijn ouders of grootouders zou willen leven. Je had toen
veel minder mogelijkheden om te studeren, door de
eilanden kon je veel moeilijker reizen en sociaal zat je ook
nog eens klem. Er waren natuurlijk ook goede dingen.
Dat merkte ik laatst op de begrafenis van mijn oom. Door
vast geloofsvertrouwen maken mensen zich geen zorgen
over het verdwijnen na de dood. De mensen vroeger
hadden gewoon een zorg minder: als je niet bang bent
van de dood kun je leven."
"De verhalen die ik te horen kreeg hadden best een
Zeeuws tintje. Ze kwamen uit de protestantse hoek, je
hoort erin dat we eilanders waren. En in de oorlog hadden
we geen Hongerwinter, integendeel, het eten kon gewoon
niet weg. Dat was zeker zo in de fruitteelt. Mijn vader
vertelde over een Duitser die kersen met pitten en al had
gegeten. Hij werd er ziek van, op de wc was hij net een
mitrailleur."
Jan van Damme, verslaggever van de PZC
Zeelandgeboekt
Wie in het Jaar van het Boek op
de hoogte wil blijven van nieuwe
Zeeuwse boeken en verse Zeeuwse
tijdschriften kan terecht op het PZC-
weblog Zeelandgeboekt. Daar houdt PZC-verslaggever
Jan van Damme de vinger aan de pols van het
Zeeuwse literaire leven. Vrijwel dagelijks worden
er berichten over Zeeuwse schrijvers en hun werk
geplaatst. Geïnteresseerd in Zeeuwse uitgaven?
U kunt zich gratis abonneren op het weblog:
Zeeuws Erfgoed 6 september 2016 03
