Meubelmaker Caspar (rechts op de foto) en stagair Pieter in de werkplaats Cees Droste in de historische werf Meerman (foto still Urbi et Orbi). van Caspar (foto Nanda Runge). Uilen- en bloempotstoel uit de collectie van het Zeeuws museum (foto Anda van Riet en Mieke Wijnen). Caspar Labarre, meubelmaker met vergeten houtbewerkingstechnieken Kwaliteit en aandacht voor detail. Daar draait het om bij Caspar Labarre, ontwerper en maker van handgemaakte meubels in Amsterdam. Hij perfectioneert het ambacht van meubelmaker met oude technieken en nieuwe materialen. Te beginnen met zijn gereedschap, dat hij vrijwel allemaal zelf maakt. Op deze wijze maakt Caspar het zichzelf mogelijk oude, vergeten verwerkingstechnieken toe te passen. Deze technieken heeft hij zichzelf eigen gemaakt, enerzijds door aan de hand van beschikbaar materiaal goed te kijken en te analyseren hoe hout werkt en anderzijds door zich door inhoudelijke verdieping, waaronder het bekijken van filmpjes op YouTube, te laten inspireren door (Oosterse) houtbewerkingstechnieken. Een opleiding is er niet aan te pas gekomen. Van boom tot en met eindproduct Caspar Labarre koopt het hout voor zijn meubels niet bij een houthandel, maar haalt het gratis op in het Amsterdamse Bos en het Vliegenbos. Zo'n tien keer per jaar rijdt hij met zijn bakfiets daar naartoe, om gevelde en omgevallen bomen te splijten en in stukken op zijn bakfiets te laden. Om deze vervolgens in zijn werkplaats te verwerken tot onder andere stoelen van eigen ontwerp. In het hele ontwerp- en vervaardigingsproces gaat Caspar uit van de kracht van de boom. Lijm of schroeven komen er niet aan te pas. Dit is alleen mogelijk omdat hij beschikt over de juiste kennis van de diverse houtsoorten, zoals bijvoorbeeld de krimprichting van het gebruikte hout. Op deze manier ontstaat een kwalitatief hoogstaand product, dat tevens een duur zaam karakter heeft. Met vrijwel niks en bijna vergeten technieken kwaliteit creëren, dat is dan ook zijn motto. Zeeuws Erfgoed 1 5 juni 2016 02

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Erfgoed | 2016 | | pagina 15