Archeologisch nieuws
Uit Zeeuwse bodem Zeeuws-Vlaanderen
Verdronken Reimerswaal beschermd?
De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed heeft een
voordracht gemaakt voor 28 nieuwe te beschermen
archeologische monumenten in Nederland. De verdronken
stad Reimerswaal in de gemeente Tholen vormt de enige
voordracht uit het Zeeuwse. De SCEZ leverde in onderzoek
en documentatie belangrijke bijdragen aan het
beschermingsdossier.
Reimerswaal was in de middeleeuwen de derde stad
van Zeeland en is met zekerheid de grootste verdronken
nederzetting in de provincie. Na een lange doodsstrijd
vanaf de stormvloeden van 1530/32 is de stad in 1631
eindelijk prijsgegeven en verlaten. Er zijn nog talrijke
overblijfselen bewaard onder de Oesterdam en aan
weerszijden daarvan (Speelmansplaten). Recent onderzoek
bevestigde dat de kwaliteit van de aanwezige archeologie
de status van beschermd archeologisch monument zeker
rechtvaardigt.
Richtlijnen archeologisch onderzoek Zeeland
In 2009 stelden Gedeputeerde Staten van Zeeland
aanvullende richtlijnen vast voor archeologisch onderzoek
in de provincie. Op grond van een evaluatie door de SCEZ
is in samenspraak met SCOOP een enquête voorgelegd
aan archeologische bedrijven en Zeeuwse overheden.
Bij extreem laag water zichtbaar muurrestant van de verdronken stad
Reimerswaal (foto Anton van Oost).
Uit de resultaten bleek dat de richtlijnen deels aan
herziening toe waren. De nieuwe versie wordt door
GS vastgesteld, omstreeks het verschijningstijdstip
van deze Zeeuws Erfgoed.
Steentijdvondsten in Westdorpe
Na een vondstmelding door de heer F. Weemaes
(gemeente Terneuzen), verrichtte de SCEZ op 12 mei
archeologische waarnemingen in een nieuw gegraven
waterbassin langs de Axelsestraat bij Westdorpe.
De werkzaamheden vinden daar plaats in opdracht
van Zeeland Seaports. In het vlak waren zeven donkere
verkleuringen zichtbaar, die prehistorische haardkuilen
konden zijn. Ook in een profiel van de put was een
prehistorische kuil te zien. Eerder had een medewerker van
het archeologisch bedrijf Artefact!, dat in het bassin een
archeologische begeleiding uitvoerde, in het vlak twee
fragmenten vuursteen gevonden: een mogelijk kerntje uit
de middensteentijd (Mesolithicum, 8000-4000 voor Chr.)
en een kleine afslag. In een van de kuilen werd tijdens de
waarnemingen een kleine vuurstenen afslag aangetroffen,
waarschijnlijk ook uit de middensteentijd. In een andere kuil
waren duidelijk enkele houtskoolbrokjes zichtbaar.
De mens leefde in die tijd als jager en verzamelaar.
Vermoedelijk heeft een deel van een groep hier tijdelijk
gebivakkeerd, en enkele vuurtjes gestookt.
Prehistorische haardkuilen (donkere vlekken)
in het ijstijdzand bij Westdorpe.
